Τι πρέπει να ξέρεις πριν πάρεις ραπτομηχανή

Follow my blog with Bloglovin

 

Το ράψιμο λερώνει!

Ξεκινάς γεμάτη/ος ενθουσιασμό να φτιάξεις την πρώτη σου μαξιλαροθήκη. Ετοιμάζεις κιμωλίες, σαπούνια, ψαλίδια, σίδερο, κλωστές και χάρακες. Κόβεις το ύφασμα σε δυο τετράγωνα περνάς ένα φερμουάρ και ας πούμε σε μισή ώρα έχεις τελειώσει. Κοιτάς τη μαξιλαροθήκη σου με καμάρι. Κοιτάς γύρω σου και βλέπεις ότι το σπίτι σου είναι σαν επεισόδιο από το The hoardes. Υφάσματα στο πάτωμα, ψαλίδια, σιδερώστρα, απιονισμένο νερό, παντού κλωστές και τρίμματα από το ύφασμα που έκοψες, τα μισά πάνω στα ρούχα σου. Φυσικά έχεις πατήσει και μια κιμωλία πάνω στο χαλί. Για μισή ώρα ράψιμο, τώρα πρέπει να κάνεις γενική στο σπίτι.

Το ράψιμο είναι ακριβό «χόμπι»

Εντάξει δεν είναι και γκολφ! Αλλά ας πούμε ξεκινάς να κοιτάς για ραπτομηχανές. Έχει από 90e συνήθως και φτάνουν και στα 300, αλλά εσύ θες μια για να κονταίνει τα παντελόνια και τις κουρτίνες. 100 ευρώ, τα βρίσκεις. Αν εσύ όμως όπως κι εγώ, δεν έχεις κληρονομήσει όλα τα παρεμφερή τζάτζαλα και μάτζαλα να ξέρεις ότι θα χρειαστείς άλλα 100 ευρώ προκειμένου να αρχίσεις να λερώνεις το σπίτι κονταίνοντας κουρτίνες. Κι ενώ γενικά όλα αυτά τα μικροπράγματα είναι φτηνά, λίγο πολύ τα χρειάζεσαι όλα. Παρακάτω έχω φτιάξει μια αναλυτική λίστα με όλα τα μικροπράγματα.

Οι ραπτομηχανές είναι δαιμονισμένες!!!!

Πλάκα κάνω. Όχι δεν κάνω. Το πιο συχνό πρόβλημα είναι ότι ξαφνικά και χωρίς κάποιο προφανή λόγο, η μηχανή σου αρχίζει να κάνει ότι θέλει. Μασάει τις κλωστές. Ή τις κόβει. Ή σουρώνει από κάτω και από πάνω είναι οκ. Οι βελόνες δεν μπαίνουν στη θέση τους. Φήμες λένε ότι από κάποιες ραπτομηχανές ακούγεται ένα σιγανό σατανικό γέλιο, λίγο πριν τελειώσεις το ράψιμο και μετά ένας μεταλλικός ήχος και κάτι που σπάει. Κανείς δεν ξέρει γιατί το κάνουν αυτό. Ο πιο διαδεδομένος τρόπος να τη φτιάξεις είναι να ξαναπεράσεις τη κλωστή, πάνω και κάτω, να αλλάξεις βελόνα, να τη λαδώσεις, να ρυθμίσεις τη πίεση (ναι οκ..), να τη ψεκάσεις με αγιασμό και να πεις τρεις φορές το «Πιστεύω» ή να σηκωθείς σε έξαλλη κατάσταση και να πεις «Άντε στο διάολο κωλόπραμα, δεν ασχολούμαι άλλο, και μετά να πας στο μπάνιο και να κλάψεις σιγανά ώστε να μην σε ακούσει. Στατιστικά, όταν θα ξανακαθίσεις την άλλη μέρα να ράψεις, θα έχει φτιάξει χωρίς να έχεις αλλάξει τίποτα.

Οι φίλοι σου θα νομίζουν ότι έγινες η Coco Chanel (ή τα Zara)

Αλλά θα σου ζητάνε να τους κοντύνεις και τα τζην. Ξεκινάει κάπως έτσι:

«Ωραίο αυτό που φοράς». -Ευχαριστώ, μόνη μου το έραψα! «Πλάκα κάνεις, είναι καταπληκτικό. Γιατί όμως το έκανες έτσι;» -Τι εννοείς; «Γιατί το έκανες τέτοιο χρώμα, τέτοιο ύφασμα, τόσο κοντό τόσο μακρύ, χωρίς φερμουάρ, τόσο κιτς, τόσο ριγέ, πως είσαι έτσι κοπέλα μου, πάρε κάτι από το Ζara που κάθεσαι και παιδεύεσαι. Πόσο σου κόστισε;» -εε, 6 ευρώ…«ΤΙ;;; Καταπληκτικό! θέλω κι εγώ ένα ίδιο. Αλλά το δικό μου να είναι άλλο χρώμα, άλλο ύφασμα, με φερμουάρ πιο αεράτο και θα το βάλω σε ένα γάμο που έχω το Σάββατο. Να σου δώσω και τα 6 ευρώ από τώρα». (ουάου). «Επίσης έχω κάτι κουρτίνες , παντελόνια, και φούστες που θέλουν μεταποίηση θα τα φέρω σε εσένα. Σιγά τι κάνουν οι μοδίστρες…

Το να ράβεις ρούχα δεν είναι πιο φτηνό από το να αγοράζεις

Εδώ έρχεται ο παράγοντας Κίνα και είναι ανίκητος. Γιατί από την Κίνα προέρχεται και το NIKE και το κινέζικο της γειτονιάς. Και αν τα NIKE είναι ακριβά, τα HnM θα είναι πάντα φτηνότερα από αυτά που θα φτιάξεις, ο λόγος όμως θα είναι ότι στην Κίνα υπάρχει μια μορφή σύγχρονης δουλείας και μπορεί τα ρούχα σου να τα έχουν φτιάξει παιδάκια με μεροκάματο 1 δολάριο το μήνα. Τα υφάσματα επίσης δεν είναι κάτι το φτηνό, ειδικά αν δεν μένεις Αθήνα. Θα ράβεις για τη χαρά της δημιουργίας και αυτό αν θες τη γνώμη μου είναι υπέρ αρκετό. Επίσης, διαπίστωσα πως τα λεφτά που «γλιτώνω» από τις μοδίστρες μπορεί να μην είναι αρκετά για να πω ότι έκανα απόσβεση (ακόμα), αλλά με μεγάλη χαρά κόντυνα πιτζάμες κολάν και φόρμες, μπάλωσα τρύπες και έφτιαξα πετσέτες για τη κουζίνα και έραψα πολλές μαξιλαροθήκες, κάτι που δεν κάνεις στη μοδίστρα έχεις δεν έχεις λεφτά. Επίσης όλες οι φίλες μου έχουν πάρει δώρο χειροποίητο νεσεσέρ!

Δηλαδή τι άλλο θα χρειαστώ;

Μια σύντομη λίστα είναι: ξηλωτήρι, βελόνες διαφορετικών υφασμάτων, κλωστές, έξτρα μασουράκια, επιφάνεια κοπής, ρολέτα κοπής, σίδερο, σιδερώστρα (εγώ δεν είχα), ψαλίδια, ενισχυτικά/θερμοκολλητικά υφασμάτων, ποδαράκια ραπτομηχανής, ρέλια, φερμουάρ, χάρακες, μεζούρα, πατρόν ή χαρτί για πατρόν, καρφίτσες, παραμάνες, τραπέζι, χώρο για να τα βάλεις κάπου όλα αυτά και μια γάτα (προαιρετικά).

Με όλα αυτά που διάβασα δε νομίζω ότι θέλω να πάρω ραπτομηχανή πια…

Όχι, να πάρεις. Αν θέλεις να μάθεις να ράβεις, ξεκίνα με τα πολύ βασικά και αν δεις ότι σου αρέσει όλα τα υπόλοιπα περισσεύουν. Αν σε απασχολεί το οικονομικό σκέψου ότι την μηχανή θα την έχεις πολλά χρόνια και είναι στο χέρι σου στο τι επίπεδο θα φτάσεις και αν θα ράβεις ρούχα ή θα κάνεις μεταποιήσεις. Για να σου δώσω κι άλλο κουράγιο, εγώ έμαθα -και μαθαίνω ακόμα- τα βασικά από το youtube, δεν είχα κανέναν να μου δείξει τι να κάνω. Θα σου δώσω μια λίστα με ιντερνετικούς θησαυρούς να σε βοηθήσουν στο ξεκίνημα σου:

Στο youtube

για το σπίτι και τα παιδιά       για πατρόν από δικά σου ρούχα        γυναικεία ρούχα

ραπτική για αρχάριους            στα Ελληνικά          για αντρικά         γυναικεία ρούχα

Στο pinterest

Η συνεχώς αυξανόμενη συλλογή μου με οδηγίες και tutorials

Blogs στα Ελληνικά

Η Πελαζί ντε Παρί!     Ραπτική για όλους   Το «φτιάξτο» που έχει τα πάντα  To acornkiss της Γεωργίας

Blogs στα Αγγλικά

The sewing rabbit      It’s always Autumn       Tilly and the Buttons

Στο Facebook

Απλοποιημένα πατρόν    Οι καλύτερες δασκάλες!

Υπάρχουν πολλά ακόμα εκεί έξω, αλλά αυτά είναι μια καλή αρχή. Αν θέλετε να προσθέσετε κάτι που πιστεύετε ότι θα βοηθήσει ή απλά να μου πείτε πως δεν είμαι τρελή και οι ραπτομηχανές είναι μηχάνημα του διαβόλου, αφήστε μου ένα μήνυμα στα σχόλια. Επίσης πως ξεκινήσατε να ράβετε και γιατί? Εγώ το περιγράφω εδώ. Ελπίζω να βοήθησα! Να έχετε μια καλή μέρα!