Σάπιο ροζ – φρέσκο ροζ

Έχετε πάει μεθυσμένοι σε χρωματοπωλείο? Εγώ ναι. Δεν ήμουν και τόσο χάλια για να εκτεθώ στον χρωματοπώλα, αλλά ας πούμε ότι δεν ήταν και η καλύτερη απόφαση που έχω πάρει ποτέ. Ας το πάρουμε από την αρχή.

Προσοχή!!! Δις ιζ νοτ α τουτόριαλ

Ήταν πριν λίγους μήνες περίπου. Μετά από μια βαρετή μέρα στη δουλειά όπως κάθε κανονικός άνθρωπος που δεν είναι νεκρός μέσα του, πήγα για μεσημεριανά τσίπουρα. Επειδή γενικά δεν βγαίνω απ’το σπίτι αν δεν υπάρχει θέμα υψίστης σημασίας (δουλειά/τσίπουρα), κάθε φορά που θα πιω βγω ώρες καταστημάτων θα κάνω και όλα μου τα ψώνια. Είχα αποφασίσει να βάψω έναν παλιοκαθρέφτη 10ετίας που έχω από το ΙΚΕΑ, ο οποίος είχε μια φτηνή «σουέτ» επένδυση που είχε αρχίσει να λιώνει και να μου κάνει το σπίτι ριγέ.

Την ξήλωσα με τα Γυμνά μου Χέρια και από κάτω αποκαλύφθηκε εξαιρετικής ποιότητα μοριοσανίδα ή αποξηραμένος πολτός από πίτουρα βρώμης, ή ό,τι είναι τέλος πάντων η σιχαμένη, εξωγήινη πρώτη ύλη του ΙΚΕΑ. Επειδή μπορεί να μη βγαίνω απ’το σπίτι, αυτό δεν σημαίνει ότι ζω κάτω από μια πέτρα, οπότε ήξερα πολύ καλά ότι φέτος στη μόδα είναι το ροζ. Το ροζ εμένα δε μ’αρέσει αλλά επειδή περνάω κάτι τρίωρα στο pinterest άρχισε να μ’ αρέσει υποχρεωτικά. Κατέληξα ότι θα κάνω μια απομίμηση ξύλου και τη μπορντούρα θα τη βάψω Σάπιο Μήλο. Το πιο 90’s χρώμα της υφηλίου.

Ο χρωματοπώλας παρόλο που ήταν στην ηλικία μου έκανε πως δεν ήξερε τι χρώμα του είπα και μου έδωσε ένα χρωματολόγιο να το βρω μόνη μου. Τα χρωματολόγια μου αρέσουν πιο πολύ και από τα μπιφτέκια. Άρχισα να βλέπω το 1 τρισεκατομμύριο επιλογές που είχα και μετά άρχισα να αμφισβητώ ανεξέλεγκτα τον εαυτό μου, το pinterest και όλες τις αποφάσεις της ζωής μου και μετά είπα στον εαυτό μου «Σκάσε». Κάτι το ποτό κάτι η ζέστη, η απανθρακωμένη καρδιά μου σκίρτησε και του είπα: «Αυτό θέλω. Το μικρότερο κουτί.»

 

-Μόνο του κιλού βγαίνουν, μου απάντησε.

-Yolo. Είναι το ωραιότερο χρώμα στον κόσμο, θα τα βάψω όλα σάπια, σκέφτηκα. Πήρα και ένα βερνίκι και πήγα σπίτι μου. Την άλλη μέρα είδα ότι είχα αγοράσει αυτό.

paint fail!

‘Νταξει, ξέρω ότι δεν ζήτησα το σωστό χρώμα για σάπιο μήλο, και ‘ντάξει αυτό που του ζήτησα είναι σαν το χρώμα που έχουν τα ούλα μου το πρωί, αλλά επίσης ξέρω ότι τα πλαστικά χρώματα πάντα καταλήγουν πιο σκούρα όταν στεγνώσουν και έτερον εκάτερον δηλαδή, αλλά ρε Vivechrom, τι φάση;

Οκ λέω δε βαριέσαι, θα το φτιάξω μόνη μου! τόσα χρόνια τι δουλειά κάνω, βρίσκω το καφέ μπορντό, καφέ κεραμιδί, καφέ σταχτί, καφέ μαύρο, καφέ φραπέ που έχει το κάθε αγγείο που φτιάχνω και θέλει αποκατάσταση (είμαι συντηρήτρια αρχαιοτήτων). Και βουρ στον πατσά.

Spoiler alert! Δεν τα κατάφερα! Απ’ότι φαίνεται όταν είμαι ξεμέθυστη, η μαύρη απανθρακωμένη καρδιά μου δίνει πόνο. Μου βγήκε ένα μεγαλοπαρασκευιάτικο μωβ.

 

Μεγαλοπαρασκευιάτικο σε νησί των Κυκλάδων αν θέλετε, που είναι και πιο αλέγροι. Το πέρασα ένα χέρι, δε μου άρεσε και το ξανα-ματα-άλλαζα μέχρι που βγήκε ροζουλί πολυκατοικίας με αντιπαροχή, στην επαρχία, τη δεκαετία του 70 ή ΠΟ.Α.Ε.70  (να σας ενημερώσω ότι αναζητώ εργασία σαν ονοματοδότρια σε πλαστικά χρώματα). Την ας πούμε απομίμηση ξύλου την έκανα με χρώματα αγιογραφίας για τους εξής πολύ σημαντικούς λόγους:

• Μόνο αυτά είχα.
• Είναι μια χαρά για το ξύλο.

Για να κάνω την ξυλί απόχρωση, (δόκιμος όρος) ανακάτεψα μια – δυο αποχρώσεις του καφέ με λίγο μαύρο, ξυλόκολλα, νερό και το πέρασα στον πουρέ πευκοβελόνας με μια single άσπρη κάλτσα. Κάλτσα. Νε τι?? Έβαλα ένα πλαστικό γάντι στο χέρι μου, μετά την κάλτσα και άρχισα να το περνάω άγαρμπα πάνω κάτω, ώστε το χρώμα να κάνει νερά. Όταν τα μπλογκ λένε τη φράση «… και με ένα μαλακό πανί…» να ξέρετε κάλτσα εννοούν.

ο

Όταν τελείωσα με τη διαδικασία του βαψίματος είχα ήδη σιχαθεί το ροζ και τα παράγωγά του και το γεγονός ότι είχα ξεμείνει με 980ml φωσφορούχας ροζ μπογιάς δεν βοηθούσε.

Πωλείται ελαφρώς μεταχειρισμένη μπογιά εξαιρετικής ποιότητας

Κάπου εκεί ήταν η ώρα να περάσω το ακρυλικό βερνίκι και να ξεμπερδέψω. Και το άνοιξα και είχα πάρει αυτό.

Με έπιασε νευρικό γέλιο το λιγότερο… Τελικά όταν στέγνωσε έγινε ματ και διάφανο, όπως έλεγε.

Συμβουλές για επίδοξους μπλόγκερς.

• Είναι αδύνατο να φωτογραφήσεις καθρέφτη.
• Εκτός αν καθαρίσεις όλο το σπίτι πρώτα.
• Είναι αδύνατο να είσαι DIY μπλόγκερ και να έχεις βρώμικο σπίτι.
• Αυτό το άρθρο το έγραψα τον χειμώνα και δεν το δημοσίευσα γιατί βαριόμουν να καθαρίσω τον καθρέφτη για να τον βγάλω φωτογραφία. Όταν τον είχα καθαρό, ήταν βρώμικο το υπόλοιπο σπίτι και θα με ρουφιάνευε.
• Φωτογραφίστε τους καθρέφτες στο πάτωμα.
• Αγοράστε το photoshop και παραστήστε ότι είστε καθαροί.

Το πριν και το μετά γιατί έτσι κάνουν όλοι:

before and after

 

Ελπίζω να μην σας θάμπωσα με την φωτογραφία από την κουζίνα μου και ζηλέψετε το παλατάκι μου με τα ακριβότερα έπιπλα του praktiker…

Αυτά προς το παρόν! για ιδέες, γκρίνια, παρατηρήσεις, προτάσεις για θέσεις εργασίας επικοινωνήστε μαζί μου στα σχόλια.