Το βιβλίο σαν διακοσμητικό αντικείμενο. Καταδικάζουμε!

Αποφάσισα να συνεχίσω τη σταυροφορία μου ενάντια στα trends της διακόσμησης, που με κάνουν να θέλω να μπω μέσα στο pinterest και να το τραβήξω απ’τον γιακά φωνάζοντας: «Τι αργόσχολα άτομα έχεις μέσα σου διάολε; Απετάξω τα trends!

Απεταξάμιν. Ευλόγηcon Βίκυ την ταπεινή διακόσμηση και διαφύλαξον ημάς από τον διακοσμητικό πλουραλισμό του Ίντερνετ, τη ση χάριτι.

Το μένος μου σήμερα θα επικεντρωθεί στο θέμα «Το βιβλίο σαν διακοσμητικό αντικείμενο» και στις «βιβλιοθήκες» που δεν θα είχα πρόβλημα αν τις έλεγαν «μπιμπελοθήκες« αλλά επειδή δεν, τότε εγώ θα. Καταλάβατε νομίζω.

Να κάνω πρώτα το disclaimer ότι δηλαδή αν έχετε μπιμπελά, βραβεία και τις στάχτες των προγόνων σας σε κοινή θέα μπράβο σας, κι εγώ μαζί σας είμαι, πρόβλημα έχω με το pinterest που κάτω από αυτή τη φωτογραφία λέει «stylish bookcase». Και ναι φυσικά ο καθένας σπίτι του κάνει ότι θέλει και άλλα τέτοια δημοκρατικά, αλλά άμα το βάζεις στο ίντερνετ θα σε κρίνουμε!

 

 

Στην πρώτη μας φωτογραφία ενώ βλέπουμε κάτι που θα μπορούσε να είναι μια ωραιότατη απεικόνιση της χλωρίδας και της πανίδας της αυλής τους, τα κενά στα ράφια γεμίζουν με βιβλία, τα οποία κατά διαβολική σύμπτωση ταιριάζουν χρωματικά με το σαλόνι. Και άντε θα σου δώσω το πλεονέκτημα της αμφιβολίας και θα υποθέσω ότι τα είχαν και δεν τα αγόρασαν επί τούτου. Ήταν τα μόνα τους βιβλία; ε; ε; ή τα άλλα τα έχουν αλλού γιατί δεν είναι «Kαλαίcθητα» και δεν τους κολλάνε με την παλέτα; Και όταν ψάχνουν ένα συγκεκριμένο τι κάνουν, σκέφτονται τι χρώμα είναι; – Αμαν βρε Ρόμπερτ μου, ο Τρυποκάρυδος έχει κίτρινο εξώφυλλο, είναι κάτω απ’το κρεβάτι με τις άλλες τις κιτσαρίες σου, έλεος dear. #evlogison_tous_amartolous

 

Εδώ βλέπουμε την κατηγορία «έχω βιβλία γιατί παίρνουν likes στο instagram«. Οι ιδιοκτήτες δεν πρόκειται να το παραδεχτούν ποτέ και πιθανόν να ακούσεις δικαιολογίες του τύπου «Τα έχω έτσι γιατί δεν μου αρέσει να τα δανείζω», «Τα χρησιμοποιώ σαν βάρη γυμναστικής γιατί είμαι βίγκαν,» « Ήθελα μια κουκουβάγια για pet, αλλά επειδή είμαι χίπστερ, χρησιμοποίησα τα βιβλία σαν παρομοίωση,» «Είμαστε εθισμένοι στο διάβασμα και προσπαθούμε να το κόψουμε». #eidololatres

 

Δηλαδή αλήθεια τώρα, πόσο δύσκολο είναι να βρεις πόδια για να στερεώσεις το χίπστερ πατζούρι σου στο πάτωμα; Είναι σίγουρα πιο εύκολο από το να προσπαθήσεις να αλφαδιάσεις 4 ντάνες βιβλία ώστε το ποτήρι σου να μη θυμίζει τον Τιτανικό λίγο πριν το τέλος του. Που έχουν φτάσει πια οι τιμές των τραπεζακίων σαλονιού ώστε να προτιμάς το jenga δαπέδου κάθε φορά που θες να ξαναδιαβάσεις κάτι; #eleiste_tous_ftohous

 

Nαι οκ… κι εγώ διαβάζω για να με πάρει ο ύπνος, αλλά από τον Ιούνιο μέχρι τον Αύγουστο για να με πάρει ο ύπνος έχω ανοιχτό και τον ανεμιστήρα. Φαντάζεσαι να ακούς το χρούτσου χρούτσου πάνω από το κεφάλι σου, σαν να ταξιδεύεις με το Δημητρούλα κατάστρωμα 37 ώρες για Αμοργό θα είναι. Και τα κουνούπια τα σκοτώνεις άμα δεν έχεις αλλάξει ακόμα σελίδα ή το ρισκάρεις και μακελεύεις με κίνδυνο να χάσεις το τέλος; #anestison.

 

Φόνος, Φόνος!!! Αυτό ακριβώς εννοούσα στην αρχή όταν έλεγα για αργόσχολα άτομα. Γιατί δηλαδή να καταστρέψεις κάτι πρακτικό για να το μετατρέψεις σε κάτι που είναι:

1. Ασήκωτο
2. Καταδικασμένο να είναι μονίμως μπίχλα
3. Ακαλαίσθητο
4. Μη πρακτικό και αναίτια πολύπλοκο;

Προσωπικά το βρίσκω εφάμιλλου κάλους με ένα βαλσαμωμένο κεφάλι ελαφιού με γυάλινα μπιρμπιλωτά μάτια. #stin_kolasi

 

Τα παλιά τα χρόνια μπορεί τα βιβλία να έδεναν αρμονικά μεταξύ τους και να είχαμε μια μινιμαλιστική συνύπαρξη στα ράφια, υπήρχε όμως ένας πολύ βασικός λόγος και αυτός είναι ότι τα έφτιαχναν όλα από το ίδιο πετσί φοράδας και απευθυνόντουσαν στο 3% του πληθυσμού που ήξερε να διαβάζει. Άν γουστάρεις το look «δικηγορικό γραφείο» στο σπίτι σου, αλλά δεν είσαι δικηγόρος, παντρέψου μία/έναν και σταμάτα να ντροπιάζεις το ανθρώπινο είδος. #anatrixiason

 

Με την ίδια λογική κάποιοι θεωρούν καλή ιδέα να γυρνάνε τα βιβλία τους ανάποδα, γιατί πως να το κάνουμε, το πολύχρωμο είναι κιτς. Αυτό το στιλ διακόσμησης θα μπορούσε να υιοθετηθεί από τις «Μανούλες του Facebook» γιατί προφανώς φωνάζει, «Εμένα η ζωή μου τελείωσε, τώρα μόνο το παιδί μου με νοιάζει». Για πιο ολοκληρωμένο look προτείνω επίσης μαύρες πλερέζες στους καθρέφτες και το κομοδίνο νο.3 από εδώ. Τα οπτικά ερεθίσματα είναι για τις μάζες. Ξεχωρίστε! #tetelestai

 

Κατά τη γνώμη μου η πιο τίμια προσέγγιση από όλες. Φωνάζει » Έχω λεφτά! Έχω χώρο!  Δεν μου αρέσει το διάβασμα! Έχω καθαρίστρια!» Εδώ κρατάς τα βιβλία που σου έχουν κάνει δώρο οι άσχετοι φίλοι σου, πετάς όσα δεν σου κάνουν και χρησιμοποιείς τα υπόλοιπα για σταντ, γιατί αλλιώς δείχνει το κέρατο μόνο του, αλλιώς πάνω σε ένα βιβλίο με συνταγές. Ανεβαίνεις level και συζητάς πράγματα όπως «Α… εμείς τα ελάφια στο σπίτι μας τα τρώμε πιο πολύ και από τα σαλιγκάρια εστραγκόν αγάπη μου, δεν έχουν χοληστερίνη ξέρεις… ο μικρός μας δε, μόνο πατέ βάζει στο ψωμί του, το φυστικοβούτυρο ούτε να το δει χαχαχαχαχαχα. #thou_Kyrie

 Update! Από την Κατερίνα από το Κυριακή στο σπίτι!

(πως μου ξέφυγε;) Τρανταχτό παράδειγμα από σπίτι ανθρώπου που δηλώνει «καλλιτέχνης» ενώ είναι δημόσιος υπάλληλος, γιατί τάχα μου οι γονείς του τον βυσμάτωσαν πίεσαν να βρει μια σωστή δουλειά. Το «καλλιτέχνης» σημαίνει ότι «Έχω μπλακεντέκερ και παλιά μου άρεσε να βλέπω Σπύρο Σούλη, γιατί είναι ωραίος τυπάς». Γυρνάει στο σπίτι ξεκούραστος και μετά τις ειδήσεις του Σκάι βγάζει ξέγνοιαστος το δράπανο και ανοίγει τρύπες στη γκαρσονιέρα του, που είναι δίπλα στο σπίτι των γονιών του. #apetaxamin

ΕΥΛΟΓΗC-OFF τα λέμε στα σχόλια.